اعصاب از سلولهای ویژهای به نام نورون تشکیل شدهاند. نورون واحد ساختمانی و عملکردی دستگاه عصبی است. بافت عصبی همچنین دارای سلولهای پشتیبان به نام گلیال و یا نوروگلی است.
نورونها، اصلیترین یاختههای عصبی هستند. این یاختهها وظیفه ترارسانی دادههای عصبی را بردوش دارند. آنها این کار را از راه هدایت تکانههای الکتریکی انجام میدهند. نورونها از راه زائدههایی بنام دارینه دادهها را دریافت کرده و از راه زائدههای دیگری بنام آسه (آکسون) دادهها را به یاخته سپسین ترارسانی میکنند. جسم یاختهای نورونها،پریکاریون نام دارد. این یاختهها تقسیم نمیشوند.
نوروگلیها یا یاختههای گلیال، یاختههای پشتیبان دستگاه عصبی هستند که وظیفه حمایت ازیاختههای عصبی را بر عهده دارند. یاختههای گلیال سیستم عصبی مرکزی را به هم پیوند داده و به طریق فیزیکی و شیمیایی از آن محافظت میکنند. علاوه بر این مواد شیمیایی و غذایی مورد نیازیاختههای عصبی را فراهم میآورند.
اگرچه یاختههای گلیال کوچکتر از یاختههای عصبیهستند ولی از نظر تعداد ۱۰ تا ۵۰ برابر یاختههای عصبی هستند به طوری که نیمی از حجم مغز ونخاع را شامل میشوند. این یاختهها به چهار دستهٔ کلی تقسیم میشوند:
سلولهای شوان و اولیگودندروسیتها وظیفه ساختمیلین را در بافت عصبی انسان بر عهده دارند.